Grań posiada trzy wyraźniejsze kulminacje położone w jej południowej połowie, jednak wszystkie są niższe niż Wyżnia Koprowa Przełęcz. Spowodowane jest to niezbyt trafnym określeniem lokalizacji tej przełęczy przez wyprowadzający w jej miejscu znakowany szlak. Najwyższy punkt grani Koprowych Czub - niewyróżniająca się kopka skał - znajduje się około 20 metrów od Wyżniej Koprowej Przełęczy przewyższa ją o około 5 metrów.
Do Dolinki Szataniej na wschód oraz do Doliny Hlińskiej na zachód opadają z Koprowych Czub niewysokie zbocza głównie trawiaste, z częściowo występującymi ściankami. Poniżej ścianek tworzą się piargi - największy pomiędzy najwyższą częścią grani a Małym Hińczowym Stawem w Dolince Szataniej.
Uwaga:Arno Puškáš w 8 tomie swego przewodnika po Wysokich Tatrach wyróżnia w grani Koprowych Czub kolejno od Wyżniej Koprowej Przełęczy:
Východný kôprovský hrb
Východná Kôprovská priehyba
Prostredný kôprovský hrb
Západná Kôprovská priehyba
Západný kôprovský hrb
Nazewnictwo to jest dość nieszczęśliwe, gdyż grań jest zorientowana na kierunku północ - południe, odchylenie jej w kierunku wschodnio-zachodnim jest niewielkie. Polskie źródła, zarówno te napisane przed, jak i po A. Puškášu, na temat powyższego nazewnictwa milczą. Jedynie w sieci spotyka się polskie tłumaczenia powyższych nazw. Nazwa Koprowych Czub pochodzi od Koprowego Wierchu.
Szlaki prowadzące na Koprowe Czuby:
Na grań Koprowych Czub nie prowadzi żaden znakowany szlak. Jest ona położona w terenie udostępnionym dla taternictwa.
Z Wyżniej Koprowej Przełęczy:
Z siodła przełęczy w kilka chwil na pobliskie bloki skalne - najwyższy punkt grani Koprowych Czub (0-, 1 minuta).
Granią Koprowych Czub na Niżnią Koprową Przełęcz:
Z najwyższego punktu grani początkowo dowolnie bez trudności (0-), omijając większe głazy do najniższego punktu pomiędzy pierwszą od tej strony Koprową Czubą, a Koprową Kopą, później łatwo (0+) po graniowych skałkach przez jeden garb na wierzchołek najwyższej z trzech czub. Z niej w dół przez dwa niewielkie skalne występy na szerokie, siodełko przed drugą czubą i z niego granią przez trzy niewielkie prożki na drugą czubę.
na pierwszą czubę
z pierwszej czuby
na drugą czubę
Z drugiego wierzchołka początkowo łagodną granią w dół bez trudności, po czym wąską, poziomą granią w lekkiej ekspozycji pod spiętrzenie i nim w górę na ostatni wierzchołek w grani. Z trzeciego wierzchołka już bez trudności granią lub trawiastym zachodzikiem po jej prawej stronie na Niżnią Koprową Przełęcz (całość: 0+, 25 min).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz