Sławkowski Szczyt
Sławkowski Szczyt (2452 m) słow. Slavkovský štít to zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w grani bocznej odchodzącej na wschód od Małej Wysokiej. W grani tej Sławkowski Szczyt oddzielony jest na zachodzie od Sławkowskiej Kopy (2346m) Jamińską Przełęczą (2315m), a od Królewskiego Nosa (2273m) na wschodzie - Królewską Przełęczą. Wschodnia grań Sławkowskiego Szczytu odchodząca w stronę Smokowieckiego Siodełka to Sławkowski Grzebień (Štrbavý hrebeň). Z kolei grań ciągnąca się na zachód od Sławkowskiego Szczytu do Sławkowskiej Przełęczy nosi nazwę Sławkowskiej Grani. (słow. Vareškový hrebeň).
Sławkowski Szczyt wznosi od północy nad Doliną Staroleśną, do której opada systemem grzęd i głębokich żlebów. Pod szczytem Sławkowskiego jest to (od zachodu) kocioł Jamina, Filar Grosza, Żleb Grosza, Filar Sawickiego i Żleb Veverki. Tuż za Żlebem Veverki jest jeszcze Filar Birnkenmajera odłączający się od Sławkowskiego Grzebienia tuż nad Królewską Przełęczą.
Od południowego zachodu Sławkowski Szczyt wznosi się nad Dolina Sławkowską, od południa zaś nad Sienną Kotliną.
Granie boczne odchodzące od Sławkowskiego Szczytu:
Na Sławkowski Szczyt prowadzi popularny szlak turystyczny - jest to jeden z najwyższych szczytów w Tatrach, na który można wyjść wytyczonym szlakiem, dodatkowo przyciąga bogata panorama ze szczytu na Tatry Wysokie. Szczyt dostępny dla ruchu turystycznego również w okresie zamknięcia szlaków (1.11-15.06), jeśli nie zalega na nim pokrywa śnieżna.
Sławkowski Szczyt odwiedzany był od dawna. Uchodzi za pierwszy udokumentowany, zdobyty tatrzański szczyt (1664 r.). Pewne źródła mówią jednak, że Sławkowski mógł być też być odwiedzony "oficjalnie" nieco wcześniej, w 1615 r. przez Dawida Frölicha, który twierdził, że wyszedł na najwyższy szczyt (był to Kieżmarski lub Sławkowski). Wcześniej okolice Sławkowskiego Szczytu odwiedzane były przez myśliwych.
Sławkowski Szczyt był też pierwszym wyższym celem wśród zimowych wyjść. Pierwsze zimowe wejście miało miejsce w 1873 roku.
Obecny szlak na Sławkowski Szczyt powstał w latach 1901-1908.
Krążą opowieści, że Sławkowski Szczyt był niegdyś najwyższym szczytem w Tatrach. Zmieniło się to w roku 1662, kiedy to tamte rejony rzekomo nawiedziło trzęsienie ziemi, przez które to na szczycie nastąpiły obrywy, obniżając Sławkowski o około 300 metrów. Są to jednak tylko przypuszczenia, niepotwierdzone naukowo.
Nazwa Sławkowskiego Szczytu pochodzi od spiskiej wsi Wielki Sławków, do której dawnych terenów należała kiedyś część masywu Sławkowskiego.
Szlaki prowadzące na Sławkowski Szczyt:
Nasze wejścia:
Sławkowski Szczyt wznosi od północy nad Doliną Staroleśną, do której opada systemem grzęd i głębokich żlebów. Pod szczytem Sławkowskiego jest to (od zachodu) kocioł Jamina, Filar Grosza, Żleb Grosza, Filar Sawickiego i Żleb Veverki. Tuż za Żlebem Veverki jest jeszcze Filar Birnkenmajera odłączający się od Sławkowskiego Grzebienia tuż nad Królewską Przełęczą.
Od południowego zachodu Sławkowski Szczyt wznosi się nad Dolina Sławkowską, od południa zaś nad Sienną Kotliną.
Granie boczne odchodzące od Sławkowskiego Szczytu:
- na północ odchodzi (skręcający w kierunku wschodnim) Filar Grosza, znajdujący się pomiędzy Jaminą a Żlebem Grosza. W filarze Grosza znajduje się Jamińska Kazalnica oddzielona od Sławkowskiego Szczytu Jamińskimi Wrótkami,
- na północny wschód odchodzi Filar Sawickiego, znajdujący się pomiędzy Żlebem Grosza a Żlebem Veverki. W Filarze Sawickiego Sławkowski Szczyt oddzielony jest od Sławkowskiego Rogu Sławkowskimi Wrótkami. Poniżej znajdują się jeszcze Sławkowskie Baszty pooddzielane od siebie Sławkowskimi Przechodami,
- z grani opadającej ku Królewskiej Przełęczy odgałęzia się na wschód Filar Birkenmajera, w której od Wyżniej Królewskiej Baszty Sławkowski Szczyt oddzielony jest Wyżnim Królewskim Przechodem,
- kilkadziesiąt metrów na zachód od wierzchołka odchodzi w kierunku południowym grań zakończona Sienną Kopą (1848m), oddzieloną Sienną Przehybą.
Na Sławkowski Szczyt prowadzi popularny szlak turystyczny - jest to jeden z najwyższych szczytów w Tatrach, na który można wyjść wytyczonym szlakiem, dodatkowo przyciąga bogata panorama ze szczytu na Tatry Wysokie. Szczyt dostępny dla ruchu turystycznego również w okresie zamknięcia szlaków (1.11-15.06), jeśli nie zalega na nim pokrywa śnieżna.
Sławkowski Szczyt odwiedzany był od dawna. Uchodzi za pierwszy udokumentowany, zdobyty tatrzański szczyt (1664 r.). Pewne źródła mówią jednak, że Sławkowski mógł być też być odwiedzony "oficjalnie" nieco wcześniej, w 1615 r. przez Dawida Frölicha, który twierdził, że wyszedł na najwyższy szczyt (był to Kieżmarski lub Sławkowski). Wcześniej okolice Sławkowskiego Szczytu odwiedzane były przez myśliwych.
Sławkowski Szczyt był też pierwszym wyższym celem wśród zimowych wyjść. Pierwsze zimowe wejście miało miejsce w 1873 roku.
Obecny szlak na Sławkowski Szczyt powstał w latach 1901-1908.
Krążą opowieści, że Sławkowski Szczyt był niegdyś najwyższym szczytem w Tatrach. Zmieniło się to w roku 1662, kiedy to tamte rejony rzekomo nawiedziło trzęsienie ziemi, przez które to na szczycie nastąpiły obrywy, obniżając Sławkowski o około 300 metrów. Są to jednak tylko przypuszczenia, niepotwierdzone naukowo.
Nazwa Sławkowskiego Szczytu pochodzi od spiskiej wsi Wielki Sławków, do której dawnych terenów należała kiedyś część masywu Sławkowskiego.
Szlaki prowadzące na Sławkowski Szczyt:
- niebieski szlak prowadzący na Sławkowski Szczyt z Magistrali Tatrzańskiej - Rozejścia szlaków pod Sławkowskim Szczytem. |
- Ze Starego Smokowca: ↑4:30h, ↓3:15h, ↑↓1470 m
- Ze Smokowieckiego Siodełka (przez Rozejście pod Sławkowskim Szczytem): ↑4:05h, ↓3:00h, ↑↓1170 m
Nasze wejścia:
- 8 marzec 2014 -> zobacz relację
Położenie na mapie:
Panorama z Sławkowskiego Szczytu:
Widok ze Sławkowskiego Szczytu w stronę Świstowego Szczytu (na północny zachód) |
Widok ze Sławkowskiego Szczytu w stronę Pośredniej Grani (na północ) |
Widoki na Sławkowski Szczyt:
Autorzy na szczycie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz