czwartek, 13 lutego 2014

W ciemnych smreczynach Doliny Koprowej

TRASA:
Podbańska -> Razcestie pod Grunikom -> Dolina Koprowa -> Razcestie pod Ciemnymi Smreczynami -> Niżni Ciemnosmreczyński Staw -> Wyżni Ciemnosmreczyński Staw -> Wrota Chałubińskiego -> Dolina Ciemnosmreczyńska -> Dolina Koprowa -> Razcestie pod Grunikom -> Podbańska

-> poprzedni dzień: Dolina Kieżmarska

Drogi Czytelniku.
Zabieram Cię właśnie w długą, odrobinę męczącą wycieczkę. Już za chwilkę pożegnamy się z cywilizacją (chociaż właściwie... Już chyba kilkadziesiąt kilometrów temu to uczyniliśmy) i wejdziemy w ciemny las, w którym jesteśmy tylko gośćmi. Wciągnij mocniej powietrze - czujesz ducha lasu? Przysłuchaj się... Tak, to potok, który jeszcze jakiś czas temu był hen, wysoko. Teraz popłynie dalej, niosąc górską, chłodną wodę w doliny. Chodźmy więc dalej - zapewniam Cię, że nie pożałujesz tej długiej drogi. Jej finał będzie naprawdę piękny. Ciii... I rozglądaj się uważnie dookoła - żeby niczego nie przeoczyć.

Dolina Koprowa. Jedna z największych tatrzańskich dolin. Pusta. Jej dnem przebiega ścieżka. Bardzo długa ścieżka. Mało kto wybiera ją jako cel wycieczki - może dlatego, że w dalszej bądź bliższej okolicy znajduje się tyle bardziej widokowych miejsc, które nie wymagają tyle czasu. Osobiście Dolina Koprowa razem z Cichą kojarzyły mi się... z niedźwiedziami i lawinami. A jednak - stała się ona naszym celem tejże jesieni. Chociażby dlatego, żeby nieco skonfrontować skojarzenia z rzeczywistością :)

Podróż w dotąd nieodkryte rozpoczynamy w Podbańskiej, chociaż wędrówkę tego dnia rozpoczęliśmy już wcześniej - wychodząc o świcie ze Schroniska pod Szarotką. Jeżeli chodzi o Podbańską - sama nazwa wskazuje na górniczą przeszłość tej części Tatr. My do bani ;) jednak dzisiaj nie zmierzamy.
Chwilka na posilenie się - dookoła oczywiście pustki i w drogę.




W drogę... Po drodze ;) Bo niestety nasi południowi sąsiedzi mają dość przykry zwyczaj budowania asfaltowych dróg wgłąb dolin - takie drogi ma np. Dolina Cicha, Koprowa, Żarska, Mięguszowiecka... U nas to zdarzyło się tylko raz - i widać jakie są tego skutki ;)

Na Słowacji za to asfalt nie ma właściwości przyciągających i na szlaku praktycznie nikogo nie ma.

Droga do Dolny Cichej

Dochodzimy do rozejścia dróg - w lewo weszlibyśmy w Dolinę Cichą, nasza ścieżka wiedzie w prawo. Nie wiemy jeszcze, czy nie urozmaicimy sobie jeszcze drogi powrotnej i nie zawitamy jeszcze dzisiaj u siostry Doliny Koprowej. Właściwie to nie wiemy, gdzie wylądujemy ;)

Sprawa z dolinami Cichą i Koprową wygląda ciekawie. Obie są ogromne - i obie są dolinami walnymi, ale - przed umowną granicą Tatr (Droga Wolności) łączą się w jedno, a ich potoki razem tworzą Białą Liptowską. Teoretycznie - któraś powinna być odnogą tej drugiej. Praktycznie - sytuacja wygląda jednak inaczej. Z tatrologicznego punktu widzenia Dolina Koprowa pełna jest niedomówień i absurdów...


Dolina Koprowa, Krywań

Opuszczamy jednak Dolinę Cichą i wchodzimy w Dolinę Koprową. Zapowiada się długa wędrówka lasem z pojawiającymi się widokami na okoliczne szczyty. Na początku króluje oczywiście Krywań ;)

Krywań


Krywań

Od tej strony prezentuję się naprawdę groźnie ;) Mieliśmy okazję podziwiać go już dzisiaj od południa i pod tym względem absolutnie nie ma co zazdrościć Słowakom - z tamtej strony traci sporo uroku.


Dolina Koprowa


Borowik

Książkowy borowik ;)

W dolinie pojawia się jeszcze coś - grzyby! Z racji, że nocami jest już dość zimno, mijamy całą masę zmrożonych rydzów na poboczu. To dobry dowód na to, że mało kto tędy chodzi ;)

Garajowa Strażnica, Garajowe Turnie

Grań Hrubego - kolejny kolos, któremu będziemy mieli okazję się dzisiaj przyjrzeć.

Wszywaki

Wszywaki.

Po pierwszych paru kilometrach docieramy do ważnego miejsca.

Rozejście do Niżniej Niewcyrskiej Siklawy

Typowa słowacka budka, a pod nią - informacja o prowadzącej w prawo ścieżce Kmet'ov Vodopad, która doprowadza nas do... Niżniej Niewcyrskiej Siklawy. Teoretycznie nazwą Kmet'ov Vodopad oznacza się Pośrednią Niewcyrską Siklawę, która znajduje się nieco wyżej ponad Niżnią, ale czasem nazwę tą przenosi się na wszystkie trzy wodospady... No właśnie. Pomieszanie z poplątaniem.


Słowacy uważają, że to ich najwyższy wodospad i do tego najwyższy w całych Tatrach. My, Polacy, za głosem pana W. Cywińskiego mamy na ten temat inne zdanie i za najwyższą uważamy Ciężką Siklawę, Niewcyrskie Siklawy traktując jednak odrębnie.

Niżnia Niewcyrska Siklawa

Niżnia Niewcyrska Siklawa.





Kontynuujemy wędrówkę doliną, która z ciemnych smreczyn zmienia się w prawdziwe uosobienie jesieni. Do Głównej Grani nadal niestety daleko...

Zadnia Garajowa Kopa


Krzyżne Liptowskie, Skrajny Goły Wierch, Zadni Goły Wierch

Krzyżne Liptowskie, Skrajny Goły Wierch, Zadni Goły Wierch.

Z lewej strony cały czas towarzyszą nam Kopy Liptowskie. Widoki możemy oglądać za sprawą ich lawiniastych żlebów, które zmiotły las w dolinie ;)



Na polanie mijamy wyraźne oznaki cywilizacji. Na szczęście zaraz potem skręcamy w uroczą leśną dróżkę.

Dolina Koprowa


Gdzieś nad nami znajduje się teraz próg Doliny Hlińskiej.

Rozejście szlaku do Doliny Hlińskiej

Chwilę później dochodzimy do rozejścia szlaków. Dolinę Hlińską zostawiamy jednak na inną okazję. Rozpoczynamy burzę mózgów - nie pamiętam już dokładnie o co chodziło, ale jak widać męska część wycieczki wzięła się za wnikliwą analizę...



... i szukanie zasięgu w samym środku dziczy ;)



Decyzja jednak zapadła - odwiedzimy dzisiaj Ciemnosmreczyńskie Stawy. I spróbujemy odwiedzić w końcu Kopę nad Wrotami ;)

Rozejście szlaków pod Ciemnymi Smreczynami

Ciemosmreczyńska Młaka. Strasznie mi się to miejsce podoba.

Ciemosmreczyńska Młaka

Toteż muszę mieć z nim zdjęcie ;)

Próg Doliny Ciemnosmreczyńskiej

Próg Doliny Ciemnosmreczyńskiej.

Ciemnosmreczyńska Siklawa

I na zbliżeniu Ciemnosmreczyńska Siklawa.

Szlak do Doliny Ciemnosmreczyńskiej

Szlak do Doliny Ciemnosmreczyńskiej jest mniej przedeptany niż niektóre pozaszlakowe ścieżki ;) Pomyśleć, że wystarczyłoby jedno schronisko w dolinie, żeby to zmienić.

Szlak do Doliny Ciemnosmreczyńskiej


Niżni Ciemnosmreczyński Staw

I jesteśmy na Niżnim Ciemnosmreczyńskim Stawem. Miejsce... ciekawe. Nad otoczeniem króluje oczywiście Cubryna.

Niżni Ciemnosmreczyński Staw

Oprócz nas nad stawem jest jeszcze słowacka para, która to jakoś dziwnie się na nas patrzy. O co im chodzi? ;)
Po chwili jednak stwierdzają chyba, że jesteśmy nieszkodliwi i wyruszają ścieżką wzdłuż stawu. Ciekawe, co im przyszło do głowy jak zobaczyli po paru minutach, że idziemy ich śladami... ;)

Szpiglasowy Wierch od południa

Próbujemy w górze dopatrzeć Szpiglasowy Wierch. Gdybyśmy nie zauważyli turystów na grani, nie byłoby opcji zgadnąć gdzie jest wierzchołek. Strasznie z tamtej strony niepozorny. W każdym bądź razie - jest gdzieś tam ;)

Po krótkim posiłku ruszamy dalej.

Dolina Ciemnosmreczyńska




Ekhm... Ścieżka nad Wyżnim Ciemnosmreczyńskim Stawem jest wyraźna - i jak widać na załączonym obrazku, utrzymywana ;) Ładnie to piłować kosówę w rezerwacie? ;)

Dolina Ciemnosmreczyńska

Dolina Ciemnosmreczyńska

Spojrzenie w tył na Cichy Wierch i Kobylą Dolinkę - tam też mogliśmy dzisiaj być ;)

W tym momencie wspomnę jeszcze nad niesamowitym bezsensem wśród tatrzańskiego nazewnictwa tego rejonu. Gdzie jest Dolina Ciemnosmreczyńska? A gdzie Piarżysta? Teorii na ten temat jest/było milion. Wystarczy wziąć ze dwie tatrzańskie mapy - zapewne na każdej obie doliny zaznaczone będą gdzie indziej. Moim zdaniem autorzy takich teorii w życiu w tej części Tatr nie byli. Gdyby byli, zauważyliby bez problemu, że w Dolinie Piarżystej... są piargi. A Dolina Ciemnosmreczyńska - wyraźnie oddziela się od Doliny Koprowej progiem - i znajdują się w niej stawy Ciemnosmreczyńskie (analogicznie np. do Gąsienicowych). Minie jednak zapewne sporo czasu, zanim autorzy przewodników/map będą co do tego zgodni.

Wróćmy jednak do wycieczki.

Wyżni Ciemnosmreczyński Staw

Wyżni Ciemnosmreczyński Staw. Pomyśleć, że jeszcze dwa miesiące wcześniej patrzyłam z Wrót na ten staw i myślałam sobie, że jak dobrze, że są w Tatrach jeszcze miejsca, w których ludzie praktycznie nie bywają (hęęę?). No cóż :) W każdym bądź razie - takie miejsca lubię :)


Nad Wyżni Ciemnosmreczyński jeszcze wrócimy - póki co trzeba w końcu na tej wycieczce zdobyć coś więcej, niż próg! ;) Celujemy w Kopę nad Wrotami, która od pewnego czasu strasznie siedzi Wojtkowi w głowie.

Kopa jednak znajduje się trochę dalej, niż się wydaje. Przebijamy się przez kochane trawki przeplecione ze skałkami. Tracimy na tym trochę czasu i w rezultacie stwierdzamy, że chyba jednak lepiej... wejść na te Wrota ;)

Wrota Chałubińskiego

A oto i Wrota Chałubińskiego.

Podejście na Wrota Chałubińskiego



Chłopcy ubrani adekwatnie do chodzenia po rezerwatach :)

Dolina Piarżysta

Dolina Piarżysta - żeby było jasne ;)

Kozice

W podejściu na przełęcz towarzyszą nam kozice, które wydają się jakby pozowały do zdjęć :)

Kozice

I Wrota Chałubińskiego.

Dolina za Mnichem

To jednak Staw Staszica istnieje! ;)

Turyści mieli fajne miny, jak pojawiliśmy się na przełęczy "z nikąd" ;) Po drugiej stronie Tatr zupełnie inne klimaty - jakby trochę mroźniej...

Dolina za Mnichem







Pamiątkowe zdjęcie musi być ;)

-Tędy kiedyś prowadził szlak. (rzucił pewien turysta na przełęczy do swojego kolegi).
-Doobra, idziemy :)

Panowie odprowadzili nas wzrokiem. Na szczęście tylko wzrokiem ;)


W drodze powrotnej oczywiście znowu zaczęło się robić ładnie, co spowolniło nieco nasze schodzenie... Tym razem było jednak 2:1 i w końcu nie byłam sama ze swoim szałem robienia miliona zdjęć :)

Krzyżne Liptowskie, Gołe Wierchy

Krzyżne Liptowskie, Gołe Wierchy,a w tle Baraniec, Bystra, Kamienista, Smreczyński Wierch.

Dolina Ciemnosmreczyńska

Wyżni Ciemnosmreczyński Staw.

Wyżni Ciemnosmreczyński Staw

I powrót nad staw. Nad nim jeszcze chociaż chwilkę posiedzieć, popatrzeć... Wiemy, że czas pogania, ale tak szybko znowu się tu nie pojawimy ;)

Kopy Liptowskie





Mur Hrubego

Mur Hrubego.

Pośredni Wierszyk

I jakaś tam część Pośredniego Wierszyku - być może Przybylińska Czuba.

Zachód słońca był jednak zapowiedzią tego, że czeka nas jeszcze schodzenie Doliną Koprową po ciemku. Brr :(



Gratulujemy leniom z TANAPU, którym nie chciało się znieść zniszczonego szlakowskazu - jasne, lepiej go ciepnąć w krzaki!. Jakbym miała gdzie wziąć taki daszek, chętnie zaaranżowałabym sobie go jakoś w pokoju ;)

Krywań

Krywań

Ostatnie promienie zachodzącego słońca oświeciły nam jeszcze Koryto Krywańskie. Dalej był już tylko zmrok, poburkiwanie w krzakach (które rzekomo słyszałam tylko ja!) i wyczekane światełka w Podbańskiej. Razem z nami na parking zeszli jacyś turyści, którzy schodzili Doliną Cichą. To ja już wolę tą Koprową ;)

I na tym kończymy nasze wrześniowe wędrówki tatrzańskie. Cieszę się, że udało nam się odwiedzić nieznane rejony - ale następnym razem w odwiedziny do Doliny Koprowej przyjedziemy z rowerami ;)

19 komentarzy:

  1. Pięknie! Nie od dziś marzę o Dolinie i Stawach Ciemnosmreczyńskich, ale nie wiem, czy dałabym radę tam dotrzeć :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba najłatwiej i najszybciej z Morskiego Oka przez Wrota:-)

      Usuń
    2. Można też normalnie, na legalu z Podbańskiej - trasa oprócz tego, że jest długa nie nastręcza żadnych trudności, przez większość drogi idzie się raczej po płaskim, więc myślę, że dałabyś radę bez problemu :)

      Usuń
  2. Ależ ładnie zaczęta opowieść. I te jesienne widoki.. rozmarzyć się można. I jakby nie było to zaskakująco pusto na co wielokrotnie zwracałaś uwagę:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hmmm... Żeby nie skłamać przez całą wycieczkę spotkaliśmy z trzech rowerzystów, dwie małe grupki turystów i w drodze powrotnej dwóch chyba pracowników parku, też na rowerach. Więc jak na cały dzień wycieczki naprawdę mało - w Polsce na szlaku chyba nie do zrealizowania :)

      Usuń
  3. Można się rozmarzyć, oglądając tak cudne widoki. Podoba mi się ten rejon, który opisaliście w ostatnich postach. Lubię spokój i samotność na szlaku. Jesienią jest tam wspaniale. Kolory wręcz biją po oczach. Świetny komentarz.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękujemy! :) W takim razie gorąco polecamy wizytę w Dolinie Koprowej - ruch turystyczny jest tam minimalny, a widoki mogące zauroczyć.
      Pozdrawiamy! :)

      Usuń
  4. O, własnie - jeszcze po tamtej stronie Tatr takie drogi są. Niestety, mają taki swój sposób na zagospodarowywanie dolin i myślę, że nie chodzi tutaj o ułatwienia dla turystów, ale ich własne korzyści jak ułatwione zwożenie drewna z gór. Niestety.
    Cieszę się bardzo, że zdjęcia się podobają! :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ale pusto... Aż widać tę ciszę :)
    A światło na zdjęciu pod koniec, na którym stoisz jako zdobywca wszechświata - super :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Super zdjęcia to prawda :D Dolina Koprowa prezentuje się rewelacyjnie i pozostaje żałować tylko, że przez swoją wielkość i zagospodarowanie jest taka niedostępna :/ Ale z drugiej strony może to i lepiej, bo ma bardzo dużo uroku.. Fajnie się oglądało, Wasza relacja jest pierwszą, którą przychodzi mi czytać z tych rejonów Tatr.. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja tą dolinę poznałem w zeszłym roku, ale wiem, że musze tam kiedyś wrócić właśnie nad te jeziora, pokazana w Waszej relacji. A i jest tam gdzie spać wygodnie nawet przy gorszej pogodzie ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A zgadza się, jest gdzie się zdrzemnąć;)
      I przydatna to opcja, bo strasznie daleko od wejścia na szlak, żeby w tym rejonie coś ciekawego odwiedzić.

      Pozdrawiam

      Usuń
  8. Kolory są przepiękne, początkowo szlak wydaje się być przyjemny i nie stwarzający problemów.

    OdpowiedzUsuń
  9. Dziękuję za piękną wycieczkę, którą drugi raz odbyłem z Wami(pierwszy raz z żoną w lipcu 2016)miłe wspomnienia, szlak bardzo cichy spokojny inie spotkaliśmy nikogo idąc do Niżniego Ciemnosmreczyńskiego Stawu, przede wszystkim dziękuję za wspaniały opis szczytów, który jest pomocnym podglądem do moich opisów zdjęć, które udostępniam na portalu "GOOGLE +" jeszcze raz dziękuję i życzę owocnych i udanych wypadów na szczyty gór.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się więc cieszymy, że wpis się podobał :) Te okolice rzeczywiście są bardzo spokojne i odludne, jak na Tatry. Również życzymy pięknych wycieczek górskich!

      Usuń
  10. Szedłem kilka lat temu z Popradskiego przez Koprowy, Dolinę Hlińską do Trzech Studniczek , poezja. Chyba w tym roku pójdę Waszą drogą wspierając się rowerem

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rower na Dolinę Koprową to dobry pomysł, oszczędza sporo czasu i sił.

      Usuń
  11. Fajny opis trasy ! Mała uwaga , bez urazy : chyba niepotrzebne zwroty typu "lenie z TANAPu" i kilkukrotnie użyte słowo "straszny". Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. . . jeszcze jedno : ładna dziewczyna (kozica )

    OdpowiedzUsuń