Czarne Ściany (2242m) to odcinek Wschodniej Grani Świnicy pomiędzy Przełączką nad Buczynową Dolinką (2225m), która oddziela ją od Buczynowej Strażnicy (2240m) na południu oraz Zadnią Sieczkową Przełączką (2194m) na północy, za którą znajduje się Zadnia Sieczkowa Turnia (ok. 2220m).
Źródła wyróżniają pośród Czarnych Ścian do siedmiu turni. W opisie przejścia grani ponumerowaliśmy je od I do VII począwszy od północy. Najwyższa spośród nich jest turnia V. Cała grań jest urozmaicona i turystycznie ciekawa, a z racji poprowadzenia szlaku Orlej Perci poniżej grani, jest też rzadziej odwiedzana.
Zorientowana w kierunku północ - południe grań Czarnych Ścian znajduje się w całości nad dwiema dolinami. Od zachodu jest to Kozia Dolinka, do której z grani opada trójkątna, zwężająca się ku dołowi ściana. To za sprawą zbliżających się ku sobie żlebów sąsiednich przełęczy. Ściana również przecięta jest kilkoma mniej wyróżniającymi się żlebkami. Turnia IV, nazwana w przewodniku WHP2 (droga 102H) "niewielkim garbem", jest zwornikiem dla grzędy z Czarnym Mniszkiem. Całą zachodnią ścianę przecina szlak Orlej Perci.
Na wschód do Dolinki Buczynowej opada stroma, niemal 400-metrowa ściana. Również ma trójkątny kształt przez opadający na północny wschód żleb z Przełączki nad Buczynową Dolinką.
Szlaki prowadzące na Czarne Ściany:
Na wierzchołki turni Czarnych Ścian nie prowadzą znakowane szlaki. Cała grań położona jest w terenie udostępnionym dla taternictwa, a przez ich sąsiednie przełęcze i zachodnią ścianę przebiega szlak Orlej Perci. Skąd najdogodniej rozpoczynać wędrówkę graniową.
Granią Czarnych Ścian:
Uwaga:W celu ułatwienia orientacji oznaczyliśmy turnie numerami I-VII (szczerbiny je dzielące I-VI) rosnąco od Zadniej Sieczkowej Przełączki. Po przejściu grani w kierunku północ-południe uważamy, że lepszym rozwiązaniem jest jej przechodzenie począwszy od Przełączki nad Buczynową Dolinką: więcej uskoków pokonywanych w górę + możliwość łatwego obejścia uskoków pokonywanych w dół. Staramy się więc opisać grań pokonywaną również w kierunku przeciwnym do naszego. Trudności poszczególnych odcinków podajemy wedle własnego odczucia.
Z południowego, najszerszego siodełka Zadniej Sieczkowej Przełączki na południe tuż po prawej stronie łagodnie wznoszącej się grani bardzo łatwo (0) do szerokiej, lekko pochylonej na zachód, graniowej płyty. Z niej łatwo (0+) w ekspozycji krok przez szczelinkę i dalej przez kilka bloków na gzymsik tuż przy wierzchołku, którym na prawo i z niego na wierzchołek I turni.
I turnia opada na południe kilkumetrową, stromą, ubogą w stopnie, ale pełną małych rysek ścianką. Stromo w dół najpierw prawą stroną uskoku, później wyraźniejszą ryską w lewo i w dół po niewielkich stopniach na I szczerbinę.
Uskok I turni można łatwo obejść do I szczerbiny trawnikami po prawej stronie grani. Zejście na trawniki z pochyłej płyty jest łatwe (0+).
przez II turnię
Z I szczerbiny skalistą granią kilka metrów w górę łatwo (0+) na wierzchołek II turni. Z niego poziomą granią kilka kroków nad drugi uskok. Uskok II turni tworzy kilkumetrowy koń skalny. Chwytając się rękami ostrej krawędzi grani, stopami "na tarcie" w dół stromo i w ekspozycji dość trudno (II) na bloki poniżej i z nich na II szczerbinę, za którą piętrzy się wysoka, przewieszona ścianka III turni.
Uskok II turni można łatwo (0+) obejść zniżając się jej z wierzchołka na zachód i po krótkich skałkach na trawniki pod szczytową ścianką, którymi na II szczerbinę.
na III turnię
Z II szczerbinki kilka metrów w prawo na trawiastą półkę do miejsca, w którym ścianka III turni robi się połoga. Biegnie stąd ku grani skośne zacięcie zamknięte od góry przewieszką. Zacięciem tym stromo w górę w lewo do zagłębienia tuż pod przewieszką (odpychające skały). Z wykorzystaniem dobrych chwytów nad przewieszką szczelinką w lewo szczelinką na grań (trudniejsze miejsce). Granią na platformę 2 metry wyżej i z niej omijając następne spiętrzenie od prawej do kominka z blokami skalnymi, kominkiem w górę łatwo (0+) i w lewo na wierzchołek. Uskok III turni można łatwo (0+) obejść idąc trawiastą półką wzdłuż ścianki do jej końca, po czym wspiąwszy się na skałki przy końcu ścianki kilkumetrowe, łatwe obniżenie do żlebku za ścianką i nim z odchyleniem w prawo trawiasto-skalistym terenem bardzo łatwo (0) powrót na grań. Uwaga:Dostępne nam źródła (WHP-2 droga 210F; Chmielowski-Świerz-1 droga 97) przedstawiają niemal identyczny opis tego odcinka z wyceną "dość trudno". Pokonanie w/w przewieszki jest bardziej wymagające niż spotykane z reguły miejsca o tej wycenie.
Z wierzchołka III turni dalej granią przez dwie poziome płyty połączone wąskim, eksponowanym "mostkiem" skalnym. Z drugiej płyty stromą, nieco trudną (I), kilkumetrową ścianką w dół (łatwiej jest obejść ściankę drugiej płyty schodząc z grani w prawo tuż za mostkiem) na bardzo łatwy (0), trawiasto-skalisty teren, którym przez wierzchołek IV turni na kolejną szczerbinę.
Uwaga:Łatwe opuszczenie grani do szlaku Orlej Perci jest możliwe żlebkami z pierwszych trzech szczerbinek. Pomiędzy głównym wierzchołkiem, a Przełączką nad Buczynową Dolinką wycofanie się jest trudniejsze.
zejście z III turni
przez IV turnię
łatwe zejście do Orlej Perci
Z IV szczerbiny na prawo od urwistej grani po dobrze urzeźbionym terenie kilkanaście metrów w górę i później po wierzchołkowej grani łatwo (0+) na V turnię - najwyższą w grani Czarnych Ścian.
Z wierzchołka najwyższej turni dalej nad jej południowy uskok utworzony przez stromą, ok. 10-cio metrową ściankę. Jej środkiem po dobrych występach nieco trudno (I), ostro w dół wprost na V szczerbinę.
Ze szczerbiny od razu w górę po skałkach od prawej na ostrze przepaścistej na obydwie strony grani i nią przez szczelinkę ponownie od prawej łatwo (0+) na pochyłą, eksponowaną płytę wierzchołkową VI turni.
na V, najwyższą turnię
zejście z V turni
przejście z V na VI turnię
zejście z VI turni
zejście z VI turni
Z jej wierzchołka 2 metry łatwo w dół nad niemal pionowy, kilkumetrowy uskok. Dalej albo zjazd ze skalnego zęba (ok. 6 m do przełączki lub dalej, przez przewieszone bloki do piarżystego tarasu; możliwe stare pętle zjazdowe), albo dość trudno (II) w dół bardzo stromą ścianką z wykorzystaniem systemu pionowych rysek na VI szczerbinę. Później w prawo w dół przy ściance kolejnej turni jeszcze kilka metrów niżej na niewielki, piarżysty taras widoczny ze szczerbiny.
piarżysty taras pod VI szczerbiną
Uwaga: Piarżysty taras jest poderwany pionowym uskokiem. Prawdopodobnie istnieje możliwość zejścia z tego tarasu do szlaku Orlej Perci w Żlebie Kulczyńskiego. Za skalnym załomem poniżej trawersu VII turni jest zachodzik prowadzący początkowo w lewo, później w prawo na dno żlebu, skąd przez niewielką trawiastą grządkę można dojść do szlaku. Zachodzik oglądaliśmy niestety tylko z dołu i faktyczne, "turystyczne" jego trudności nie są potwierdzone. Ktoś może je zna?:-)
Z piarżystego tarasu od razu w górę po ukośnej płycie łatwy (0+) trawers igły do niewielkiej rynienki, którą w lewo kilka metrów do grani tuż za wierzchołkiem igły. Można stąd na nią łatwo wejść.
Z wierzchołka igły ostrą, eksponowaną na obydwie strony granią nieco trudno (I) przez szereg zębów skalnych w dół kilkanaście metrów na Przełączkę nad Dolinką Buczynową.
Uwaga: Poruszając się w okolicach grani powyżej szlaku Orlej Perci należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość strącenia kamieni! Odnotowano już na Orlej Perci wypadek śmiertelny spowodowany strąceniem przez turystę kamienia i jego uderzeniem w głowę turystki wędrującej szlakiem.
Czarne Ściany (2242m) to odcinek Wschodniej Grani Świnicy pomiędzy Przełączką nad Buczynową Dolinką (2225m), która oddziela ją od Buczynowej Strażnicy (2240m) na południu oraz Zadnią Sieczkową Przełączką (2194m) na północy, za którą znajduje się Zadnia Sieczkowa Turnia (ok. 2220m).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz