Dolina Jaworzynka Bielska
Dolina Jaworzynka Bielska słow. Dolina Javorinka to reglowa dolina znajdująca się we E części Tatr Bielskich po N stronie ich głównego grzbietu. Jest całkowicie ograniczona ramionami Turni nad Jaworzynką, najwyższego wierzchołka górującego ponad doliną. N ramię Turni nad Jaworzynką zakończone długim grzbietem Gronia oddziela Dolinę Jaworzynkę Bielską od Doliny Kępy. Poniżej Jaworzyńskiego Przechodu za grzbietem Gronia znajduje się już bezpośrednio Dolina Mąkowa. Za NE grzbietem Turni nad Jaworzynką poprzez Jaworzynkę Bielską znajduje się dolna część Doliny pod Koszary.
Ujście niewielkiego Jaworzyńskiego Potoku do Bielskiego Potoku znajduje się około 150 metrów przed połączeniem tego drugiego ze Ździarskim Potokiem (i za razem Doliny Mąkowej z Doliną Ździarską).
Dolina Jaworzynka Bielska ma ponad 3 km długości i posiada trzy różnorodne charakterem piętra. Najniżej, na długości ok. 1,2 km dolinę stanowi wąski jar, ograniczony grzbietami Gronia i Jaworzynki Bielskiej. Środkowa część, zorientowana na kierunku N-S jest niemal pozioma i nieco szersza, ze znacznie przerzedzonym drzewostanem. Znajdują się tutaj rozdroża wiodące na sąsiednie grzbiety. Nowe źródła (WC-5, mapa WiT) określa tą część Pławiskiem. Wg Encyklopedii Paryskich oraz Monografii Tadeusza Szczerby, Pławiskiem nazywano miejsca, do których osuwające się śniegi "znoszą" powalone drzewa. Obydwaj autorzy określają tym mianem najwyższą część doliny. W jaki jednak sposób śnieg ma ściągać powalone drzewa do górnej części doliny? Dla niej występuje słowacka nazwa Veľký žľab. Jest to faktycznie żleb z bardzo dobrze zachowanym drzewostanem. Zamiast jaworów występujących kilkukrotnie w lokalnym nazewnictwie, zdecydowaną przewagę stanowią świerki. Górna granica lasu sięga tak wysoko jak sięga dolina. Tylko tuż pod skałkami Turni nad Jaworzynką zaczyna przeważać kosodrzewina.
Nazwa doliny pochodzi od jawora, człon "Bielska" jest uściśleniem lokalizacji. Dolina bywa nazywana również Małą Jaworzynką.
Ujście niewielkiego Jaworzyńskiego Potoku do Bielskiego Potoku znajduje się około 150 metrów przed połączeniem tego drugiego ze Ździarskim Potokiem (i za razem Doliny Mąkowej z Doliną Ździarską).
Dolina Jaworzynka Bielska ma ponad 3 km długości i posiada trzy różnorodne charakterem piętra. Najniżej, na długości ok. 1,2 km dolinę stanowi wąski jar, ograniczony grzbietami Gronia i Jaworzynki Bielskiej. Środkowa część, zorientowana na kierunku N-S jest niemal pozioma i nieco szersza, ze znacznie przerzedzonym drzewostanem. Znajdują się tutaj rozdroża wiodące na sąsiednie grzbiety. Nowe źródła (WC-5, mapa WiT) określa tą część Pławiskiem. Wg Encyklopedii Paryskich oraz Monografii Tadeusza Szczerby, Pławiskiem nazywano miejsca, do których osuwające się śniegi "znoszą" powalone drzewa. Obydwaj autorzy określają tym mianem najwyższą część doliny. W jaki jednak sposób śnieg ma ściągać powalone drzewa do górnej części doliny? Dla niej występuje słowacka nazwa Veľký žľab. Jest to faktycznie żleb z bardzo dobrze zachowanym drzewostanem. Zamiast jaworów występujących kilkukrotnie w lokalnym nazewnictwie, zdecydowaną przewagę stanowią świerki. Górna granica lasu sięga tak wysoko jak sięga dolina. Tylko tuż pod skałkami Turni nad Jaworzynką zaczyna przeważać kosodrzewina.
Nazwa doliny pochodzi od jawora, człon "Bielska" jest uściśleniem lokalizacji. Dolina bywa nazywana również Małą Jaworzynką.
Ograniczenia Doliny:
- Bielski Potok
- Jaworzynka Bielska
- Przełęcz pod Koszarzyskiem
- Turnia nad Jaworzynką
- Siodło za Groniem
- Groń
- Jaworzyński Przechód
- NE ramię Gronia
Szlaki wiodące Doliną Jaworzynką Bielską:
do Doliny Jaworzynki Bielskiej |
pierwsze rozgałęzienie dróg |
Wejście na drogę leśną znajduje się kilkadziesiąt metrów na E od wejścia do Doliny Kępy. Drogą tą początkowo łagodnie w górę na S wzdłuż dna Doliny Kępy. Po kilku minutach droga skręca na E i przecina stok (prosto wiedzie dukt zwózkowy drewna z okolic Żlebu pod Groniem). Lekko wznoszącą się drogą w poprzek całego N stoku Gronia aż na jego NE krawędź (z dołu od N doprowadza tutaj podobna droga z okolic ujścia doliny). Stamtąd skręt w prawo na drugą stronę grzbietu do dna doliny. Po przekroczeniu brodu nad niewielkim tutaj Jaworzyńskim Potokiem jeszcze kilka minut drogą do centralnego punktu doliny mniej więcej pomiędzy Przełęczą pod Koszarzyskiem a Jaworzyńskim Przechodem (0-, 35 minut).
rozgałęzienie dróg na grzbiecie Gronia |
Nasze wycieczki doliną:
- 13 wrzesień 2018 -> zobacz relację
Położenie na mapie:
Obiekty w dolinie:
Pławisko |
Pławisko - centralna część doliny. Na mapie WiT widnieje dla tej części nazwa słowacka Polana Plawisko. jest to przerzedzony gospodarką leśną, dość płaski teren. Do Pławiska doprowadza szeroka droga. Rozchodzą się stąd też drogi na sąsiednie grzbiety.
Jaworzyński Potok |
ambona na stokach Jaworzynki Bielskiej |
Widoki i otoczenie Doliny Jaworzynki Bielskiej:
![]() |
Otoczenie Doliny Jaworzynki Bielskiej z pasma Magury Spiskiej |
Dolina Jaworzynka Bielska z Turni nad Jaworzynką |
Górna część Doliny Jaworzynki Bielskiej |
Dolna część Doliny Jaworzynki Bielskiej |
Autorzy w dolinie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz