Małołączniak (2096m) słow. Malolúčniak to szczyt w głównej grani Tatr, w Tatrach Zachodnich zaliczany do grupy czterech Czerwonych Wierchów, jednocześnie trzeci z nich pod względem wysokości, wedle mapy topgraficznej. W głównej grani, od Kopy Kondrackiej (2005m) oddziela go Małołącka Przełęcz (1924m), a od Krzesanicy (2122m), Litworowa Przełęcz (2037m). Na północ odchodzi od niego grań zwana Czerwonym Grzbietem. Małołączniak wznosi się nad trzema dolinami: od południa po stronie słowackiej jest to Rozpadła Dolinka, od wschodu górna część Doliny Małej Łąki, a od zachodu Litworowa Dolina.
Małołączniak jest słynnym szczytem. Przede wszystkim należy do wspomnianej uprzednio, bardzo popularnej turystycznie grupy Czerwonych Wierchów. Co za tym idzie, rośnie na nim sit skucina, czyli roślina nadająca mu czerwony kolor na jesień. Jest szczytem bardzo widokowym, rozciąga się z niego wspaniała panorama w szczególności na Tatry Wysokie. Poza szlakiem wiodącym granią główną, na Małołączniak wiedzie szlak poprowadzony przez kruchy Kobylarzowy Żleb - odcinek częściowo ubezpieczony w łańcuchy, pozwalający choć trochę zakosztować innej natury Tatr Zachodnich.
Małołączniak bywa niebezpieczny zimą przy słabej widoczności. Przez obły kształt w tzw. mleku można mieć na nim spore problemy z orientacją. Grozi to w szczególności pobłądzeniu i skierowaniu się na północ, gdzie szczyt jest podcięty skalnymi urwiskami. Ilość wypadków w tym miejscu najlepiej potwierdzi lektura Wołanie w górach Michała Jagiełły.
Nazwa szczytu pochodzi od Doliny Małej Łąki, nad którą się wznosi. Słowacka nazwa to nic innego jak kalka/tłumaczenie.
Kobylarzowy Żleb od dołu
Czerwony Grzbiet
CZERWONE WIERCHY
Czerwonymi Wierchami nazywa się grupę czterech szczytów w grani głównej Tatrach Zachodnich: (od zach.) Ciemniak (2096m), Krzesanica (2122m), Małołączniak (2096) i Kopę Kondracką (2005m). Dla Słowaków jednak Červené vrchy oznaczają masyw od Ciemniaka aż po Kasprowy Wierch, obejmując też Goryczkowe Czuby.
Swoją nazwę biorą od porastającego je situ skucina, który na jesień nadaje im czerwonawą barwę. Są swoiste ze względu na rozległą panoramę Tatr Wysokich, jaka się z nich roztacza oraz urwiste północne stoki, co jest i było przyczyną częstych wypadków w ich rejonie.
W masywie Czerwonych Wierchów znajdują się najbardziej rozległe i najgłębsze tatrzańskie jaskinie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz