Góry według Hemli i Wojtusia: Biały Grzbiet

Biały Grzbiet

Biały Grzbiet (ok. 1580m) to najniżej rozciągnięty odcinek grani Giewontu pomiędzy Kalacką Kopą (1592m), od której oddzielony jest nieznacznie wciętym Białym Siodełkiem (ok. 1580m), a masywem Krokwi, w której najbliższym wierzchołkiem jest Mała Krokiew (1365m) oddzielona Przełęczą Białego (1310m).
Wyżnia Przełęcz Białego oraz Biała Czubka według literatury zaliczane są do Białego Grzbietu, jednak my opisaliśmy również te obiekty, tak więc w "spacerze granią" Biały Grzbiet graniczy właśnie z nimi.
Cała grań Białego Grzbietu obniża się z SW na NE. Na NW do Doliny Białego opada z grzbietu urozmaicony teren. W górnej części odcinka jest to seria małych żlebków poprzetykanych pasmami skałek i ostańcami, te z kolei częściowo są porośnięte lasem, częściowo kosodrzewiną. Bardzo urokliwe miejsce. Poniżej wysokości ok. 1350m są to już gęsta kosodrzewina z lasami - zarówno na grzbiecie jak i na jego zboczach. Całość zbocza ograniczają schodzące się w jednym miejscu żleby opadające z Wrótek i z Przełęczy Białego. Zbocze przecina czarno znakowany szlak - Ścieżka nad Reglami, która w tym miejscu uchodzi za najładniejszą. Teren poniżej ścieżki zwany jest na mapach Popod Perciami.
Zbocze opadające na SE to Kalacki Upłaz - wielki łan kosodrzewiny w górnej i lasy w dolnej części. Kalacki Upłaz opada do uchodzącego z Kalackiej Kopy Suchego Żlebu, oraz wprost na Polanie Kalatówki poniżej jego wylotu.

SPACER GRANIĄ

							Biała Czubka
						/
					Wyżnia Przełęcz Białego
				/
			/
		Biały Grzbiet
	/
Białe Siodełko
/ \
Kalacka Kopa

Dawniej z Wyżniej Przełęczy Białego prowadził Białym Grzbietem znakowany szlak. Kosodrzewina zatarła po nim całkowicie ślad, a ścieżka zaznaczona na mapach pozostała marzeniem bywalców;)

Szlaki na Biały Grzbiet:
Jedynym znakowanym szlakiem w okolicy jest przecinająca NW zbocza Ścieżka nad Reglami. Granią Białego grzbietu od Wyżniej Przełęczy Białego żadne szlaki nie prowadzą.

Z Wyżniej Przełęczy Białego

Z Wyżniej Przełęczy Białego
Z przełęczy początkowo Ścieżką nad Reglami do miejsca, w którym pojawiają się ponad szlakiem pierwsze skałki. Przed tymi skałkami stromym terenem w górę lasem do pasu kosodrzewiny i przez kosodrzewinę na grań (wędrówka szlakiem zamiast od razu granią pozwala uniknąć znacznej części przedzierania się przez kosówkę). Dalej granią wyczerpującym przedzieraniem się przez kosodrzewinę do pierwszych graniowych skałek.
Od pierwszych skałek w grani można iść częściowo granią oraz po jej lewej lub prawej stronie. Z lewej teren jest bez trudności (o czym wspomina droga 134 WC-1), ale za to w bardzo gęstej kosodrzewinie i "na widoku" Kalatówek. Z prawej teren jest skalisto-trawiasty z miejscową kosodrzewiną, czasem stromy i technicznie miejscami trudniejszy, nie przekraczający 0+, poza omijaniem samych pierwszych w grani skałek, gdzie teren jest dość stromy z kilkumetrowym miejscem około nieco trudnym (I). Grań natomiast posiada kilka kilkumetrowych uskoków.

dolna część grani

ominięcie uskoków grani

na siodełko w bocznej grzędzie

najwyższa część grani

Od pierwszych skałek dalej granią do pierwszego trudniejszego uskoku. Przed nim w prawo na trawiasto-skalisty teren i nim tuż pod graniowymi skałkami do widocznego z daleka siodełka w bocznej grzędzie. Łatwym (0+) terenem pod to siodełko i z wykorzystaniem kosówki na grzędę. Dalej granią lub w jej pobliżu przez kosodrzewinę na ostatnie skałki. Z nich już nieuciążliwą (kosówka do kolan) i niemal poziomą granią na najwyższy punkt grzbietu (0-, kilka miejsc 0, miejsce 0+, 1:15 godziny).
Uwaga: W drodze 134 WC-1 autor podaje parametry przejścia: 0-, 1 godz. Dotyczy to wędrówki po lewej stronie grani (dawny szlak), jednak czas, jak na stan tamtej kosodrzewiny bezpieczniej przewidzieć dłuższy.

Z Wrótek

Z Wrótek:
Z przełęczy niemal poziomą granią z ominięciem kulminacji Kalackiej Kopy po trawnikach najpierw na Białe Siodełko, a z niego trochę dalej w niską kosówkę na najwyższy punkt Białego Grzbietu (0-, 2 min).

Nasze wejścia: