Mała Buczynowa Turnia (2172m) słow. Malá bučinová veža to rozległy szczyt we Wschodniej Grani Świnicy. Ma trzy wierzchołki: wschodni, środkowy - główny oraz południowo-zachodni, oddzielone dość długimi graniami z płytkimi przełączkami. Pd-zach wierzchołek oddzielony jest Buczynową Przełęczą (2127m) na zachodzie od Wielkiej Buczynowej Turni (2184m) natomiast wierzchołek wschodni, Wyżnią Przełączką pod Ptakiem (2125m) na wschodzie od Ptaka (2138m).
Szczyt znajduje się bezpośrednio nad trzema dolinami: Doliną Pańszczycą, Doliną Roztoki i jej górnym piętrem, Buczynową Dolinką.
Do Pańszczycy na północ opadają na całej długości ściany o wysokości do około 200 metrów i o różnych wystawach (pn-zach, pn, pn-wsch). Ściany te charakteryzują się kruchością, co w połączeniu z zakazem TPN dla uprawiania taternictwa, powoduje obecnie brak pośród taterników zainteresowania nimi.
W latach 70-tych XX wieku Jerzy Kulczyński wytyczył na "Pańszczyckich" ścianach Małej Buczynowej Turni kilka nowych dróg (oraz wskazał trzeci, wschodni wierzchołek, WHP wyróżniał dwa), przez co Władysław Cywiński zaproponował nazwę dla pn wsch ściany - Ściana Kulczyńskiego.
Szeroki Żleb Buczynowy
Do Doliny Roztoki opada z przełęczy ogromny Szeroki Żleb Buczynowy, zwężający się ku dołowi, ograniczony grzędami wsch i pd-zach wierzchołka. Żleb ten jest w górnej części złożony z rozszerzających się trawników poprzetykanych skałkami, w dolnej, zwężonej, staje się skalisty i stromy, otoczony łanami kosodrzewiny.
Nad Dolinką Buczynową znajduje się tylko pd-zach wierzchołek oraz jego południowa grzęda (układ graniowy jest w tej okolicy nieco odmienny, gdyż na Buczynową Przełęcz opada z grani ścianka, a południowa grzęda wydaje się być ciągiem dalszym grani). Z wierzchołka jak i z tej grzędy opadają do dolinki umiarkowanie strome ścianki. Mniej więcej w połowie wysokości ścianki te przecina wyraźny żleb opadający z przełączki w grzędzie - Buczynowego Przechodu (1958m).
Pd-zach wierzchołek Małej Buczynowej Turni oddzielony jest tym przechodem od Buczynowej Kopki (1965m) - najwyższego punktu dolnej części grzędy.
Szlaki prowadzące na Małą Buczynową Turnię:
Na żaden z wierzchołków Małej Buczynowej Turni nie prowadzą znakowane szlaki. Jednak bardzo blisko nich przebiega szlak Orlej Perci (najbliżej głównego wierzchołka). Są one ze szlaku łatwo osiągalne.
Idąc z Krzyżnego, po pierwszym przejściu na "pańszczycką" stronę grani i kawałek poziomą granią dochodzi się do miejsca, w którym szlak ponownie przechodzi na lewą stronę tuż przed uskokiem (strzałka kierująca w lewą stronę na ściance). W tym miejscu należy pójść na prawą stronę grani i dalej po blokach w nie więcej niż minutę bez trudności (0-) na główny wierzchołek.
na główny wierzchołek
na wschodni wierzchołek
na południowo-zachodni wierzchołek
Z głównego wierzchołka można łatwą granią (0+) z niewielkimi obejściami wejść w kilka minut na wierzchołek południowo-zachodni.
Na wierzchołek wschodni można szybko dostać się z miejsca, w którym idąc od Krzyżnego szlak po raz pierwszy przechodzi na stronę Pańszczycy i dalej wiedzie granią. Należy przy dojściu do grani skręcić w prawą stronę (przeciwną niż szlak) i w nie więcej niż minutę po łatwych skałkach i trawkach osiąga się wierzchołek.
Mała Buczynowa Turnia (2172m) słow. Malá bučinová veža to rozległy szczyt we Wschodniej Grani Świnicy. Ma trzy wierzchołki: wschodni, środkowy - główny oraz południowo-zachodni, oddzielone dość długimi graniami z płytkimi przełączkami. Pd-zach wierzchołek oddzielony jest Buczynową Przełęczą (2127m) na zachodzie od Wielkiej Buczynowej Turni (2184m) natomiast wierzchołek wschodni, Wyżnią Przełączką pod Ptakiem (2125m) na wschodzie od Ptaka (2138m).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz