Góry według Hemli i Wojtusia: Wielka Buczynowa Turnia

Wielka Buczynowa Turnia

Wielka Buczynowa Turnia (2184m) słow. Veľká bučinová veža to najwyższy szczyt w grani Buczynowych Turni od Skrajnego Granata po Krzyżne. Oddzielona jest niewielką Budzową Przełączką (ok. 2125m) od Budzowej Igły (2130m) na zachodzie oraz głęboką, Buczynową Przełęczą (2127m) na południowym wschodzie od południowo-zachodniego wierzchołka Małej Buczynowej Turni (2172m). W kierunku Buczynowej Przełęczy z wierzchołka opada ostra grań z kilkoma nienazwanymi turniczkami.
Turnia znajduje się nad dwiema dolinami - po północnej stronie jest to Dolina Pańszczyca, po południowej - Dolinka Buczynowa.
Do Doliny Pańszczycy opada z wierzchołka i jego grani wysoka na około 300 metrów, wielka ściana o wystawie północnej i północno-wschodniej, ograniczona żlebami sąsiednich przełęczy. Ściana ta przecięta jest ukośnym, długim, wąskim żlebem uchodzącym do żlebu Budzowej Przełączki. W dolnej, urwistej części wyróżnia się trawiasty Zachód Świerza. Również do żlebu Buczynowej Przełęczy opada inny żleb ze wschodniej grani Wielkiej Buczynowej Turni zwany Żlebem Birkenmajera.
Wedle ekspertów, Wielka Buczynowa Turnia nie posiada południowej ściany. Wyróżnia się w niej kilka formacji. Do ważniejszych należą opadająca z wierzchołka dość szeroka depresja oraz południowa grzęda sięgająca piargów Buczynowej Dolinki. Grzędę tą przecina Orla Perć na Buczynowym Siodle, tj. w miejscu, gdzie szlak zaczyna się obniżać usypistym żlebkiem z łańcuchami. Buczynowe Siodło oddzielona nienazwana kopka od położonej niżej Buczynowej Szczerbinki, nad którą znajduje się pionowy uskok Buczynowej Turniczki (rozpoznawalnej przez okno skalne widoczne ze szlaku - idąc w kierunku odwrotnym).

Teren w okolicy Wielkiej Buczynowej Turni jest w wielu miejscach kruchy, o czym poświadczyły już wypadki z historii taternictwa, np. oberwanie bloku pod ciężarem taternika. Zachęcamy od lektury "Wołania w Górach" Michała Jagiełło.

SPACER GRANIĄ

Budzowa Igła	--	Budzowa Przełączka	----	Wielka Buczynowa Turnia
				\|	\
				Buczynowe Siodło	Buczynowa Przełęcz	---	Mała Buczynowa Turnia (pd-zach)
				\|
				X

Szlaki prowadzące na Wielką Buczynową Turnię:
Na Wielką Buczynową Turnię nie prowadzi żaden znakowany szlak. Jest ona położona w terenie udostępnionym dla taternictwa, jednak tylko od strony Buczynowej Dolinki.

Od szlaku Orlej Perci po zachodniej stronie południowej grzędy:

drogi na Wielką Buczynową Turnię

Szlak należy opuścić w połowie niemal poziomego odcinka pomiędzy kominkami ze skałkami po obydwu stronach szlaku, a Buczynowym Siodłem, za którym szlak obniża się mocno usypistym żlebkiem z łańcuchami. Ze szlaku, mając po prawej stronie pas dość wysokich ścianek, równomiernie w górę trawiasto-skalistym terenem (łatwo tu strącić kamienie na szlak!) aż do grani osiągając ją tuż przed 10-cio metrowym uskokiem. Niemal pionowym uskokiem z dużymi występami skalnymi nieco trudno ( I) w górę i dalej łatwą już granią na wierzchołek (0+, 10 metrów I, 10 minut).

Z Budzowej Przełączki:

uskok zachodniej grani

Z przełączki na pobliskie siodełko w grani przed przełączką. Stamtąd, omijając od prawej skalisty uskok, w górę po trawnikach ze skałkami (uwaga na możliwość strącenia kamieni!) początkowo bez trudności (0-), później już z przewagą skał łatwo (0+) na grań i granią do 10-cio metrowego uskoku, stamtąd tak, jak wyżej (0+, 10 metrów I, 10 minut).
Droga wydaje się mniej usypista od poprzedniej.

Uwaga: Poruszając się w okolicach grani powyżej szlaku Orlej Perci należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość strącenia kamieni! Odnotowano już na Orlej Perci wypadek śmiertelny spowodowany strąceniem przez turystę kamienia i jego uderzeniem w głowę turystki wędrującej szlakiem.

Nasze wejścia: