Świstowy Szczyt (2383m) słow. Svišťový štít to rozległy, zwornikowy szczyt w Grani Głównej Tatr Wysokich na Słowacji.
Wyróżnia się w nim cztery wierzchołki oraz częściowo nazwane przełączki między nimi, kolejno od zachodu:
- Wielki Świstowy Szczyt (2378 m),
- Świstowa Szczerba (2363m),
- Pośredni Świstowy Szczyt (2383m),
- Świstowy Zawracik (2371m),
- Mały Świstowy Szczyt - dwuwierzchołkowy (2382m).
W Głównej Grani Wielki Świstowy Szczyt oddzielony jest Dziką Przełęczą (ok. 2290m) od Czerwonego Mnicha (2305m), a północno zachodni wierzchołek Małego Świstowego Szczytu oddziela Złotnikowa Ławka (ok. 2210m) od Złotnikowej Kopy (ok. 2225m).
Wielki Świstowy Szczyt jest zwornikiem dla północno zachodniej Świstowej Grani, w której pierwszą nazwaną turnią jest niższy o około 270 metrów Świstowy Róg (2112m) oddzielony położoną tuż pod nim Przełęczą pod Świstowym Rogiem.
Mały Świstowy Szczyt posiada dwa wierzchołki oddzielone niewielkim wcięciem, z których północno zachodni należy do Grani Głównej i jest zwornikiem dla swojego drugiego wierzchołka i całej grani Świstowego Grzbietu, w której oddzielony jest Zadnim Świstowym Karbem od Zadniej Świstowej Kopy.
Cały masyw Świstowego Szczytu otaczają dwie walne doliny, po dwa górne piętra z każdej. Od zachodu jest to Dolina Świstowa (bezpośrednio otacza tylko Wielki Świstowy Szczyt), od północy Pośrednie Rówienki w Dolinie Rówienki (na mapie Sygnatury błędnie Zadnie Rówienki). Obydwie doliny są górnymi piętrami Doliny Białej Wody rozdzielone Świstową Granią, i do obydwu ze szczytu opadają strome ściany.
Podobnie sytuacja wygląda z drugiej strony, tj. od wschodu znajduje się Pusta Kotlina (w bezpośrednim kontakcie tylko z Małym Świstowym Szczytem) oraz od południa Dzika Kotlina, rozciągnięta pod całym masywem. Obydwie kotliny są górnymi piętrami Doliny Staroleśnej rozdzielone Świstowym Grzbietem. Do Dzikiej Kotliny opada z całej grani szczytowej szerokie, piarżyste zbocze (skaliste tylko w okolicy Wielkiego Świstowego Szczytu) natomiast do Pustej Kotliny z Małego Świstowego Szczytu niewysoka, ale stroma ściana.
W przewodnikach turystycznych i wspinaczkowych oraz na mapach istnieją rozbieżności odnośnie opisanego powyżej masywu.
Nazwa Świstowego Szczytu pochodzi od położonej u jego podnóży Świstowej Doliny.
Szlaki prowadzące na Świstowy Szczyt:
Na Świstowy Szczyt nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Jest on położony w rejonie udostępnionym dla taternictwa drogami o trudności minimum II, wykluczając obszar Doliny Rówienki. W zasięgu turystycznych możliwości Świstowy Szczyt jest osiągalny (niezgodnie z przepisami TANAP) z Doliny Staroleśnej na kilka sposobów.
Bardzo łatwa droga (0) prowadzi na Świstowy Szczyt ze Świstowej Przełęczy. Początkowo granią lub w jej pobliżu po trawkach i skałkach przez Złotnikową Kopę i Złotnikową Ławkę do miejsca, w którym grań robi się stroma. Tam trawnikami po stronie Pustej Kotliny łagodnie wznoszący się trawers bez trudności do usypistego żlebiku z jasnymi kamieniami biegnącego wzdłuż grani stromo w górę. Żlebikiem tym i miejscami granią po jego prawej stronie (żleb jest uciążliwy) na wcięcie pomiędzy wierzchołkami Małego Świstowego Szczytu (0, 30min).
Przez Dziką Kotlinę
Najłatwiejsza droga na szczyt prowadzi przez Dziką Kotlinę. Szlak na Rohatkę należy opuścić po minięciu Świstowego Grzbietu, dalej Dziką Kotliną do minięcia po prawej stronie stromych ścian. Tam, wyraźną ścieżką po łagodnie nachylonym piarżysku na wierzchołek Zadniej Świstowej Kopy, z której dalej bez trudności na Mały Świstowy Szczyt z triangułem (0-, od szlaku około 1 godz.).
Świstowym Grzbietem
Ciekawe jest przejście do szczytu całym Świstowym Grzbietem. Należy się udać szlakiem w kierunku Rohatki i na mijany po prawej stronie grzbiet wejść ze szlaku po stromych trawkach omijając szerokie, pochyłe płyty. Wędrówka trawiasto skalistym grzbietem Przez Małą i Wielką Zbójnicką Bulę jest bez trudności (0-). Dalej na Skrajną Świstową Kopę od prawej lub od lewej strony (ścieżka) po nieco stromszych skałkach bardzo łatwo (0) i jej grzbietem ponownie bez trudności do uskoku Pośredniej Świstowej Kopy.
Pierwsze kilka metrów tego uskoku wykazuje raczej wyższe trudności niż przedstawia to w swym przewodniku Tatry Wysokie 14 Witold Henryk Paryski. Świadczy o tym chociażby wbity w ścianę powyżej niego spit zjazdowy. Arno Puškáš daje temu odcinkowi trudności I. Wedle nas, pierwsze kilka metrów jest trudniejsze niż grań łącząca wierzchołki Świnicy czy droga zejściowa z Żabiego Mnicha. Ściankę uskoku najlepiej przechodzić kilka metrów z prawej strony grani pionowo w górę po stopniach, następnie powrót wąską półką w lewo (chwyty i stopnie dobre, ale teren niemal pionowy). Następnie stromymi blokami skalnymi prosto w górę z jednym trudniejszym miejscem na wierzchołek Pośredniej Świstowej Kopy.
Uskok Pośredniej Świstowej Kopy można z niewielkim obniżeniem obejść bez trudności z krótkim odcinkiem bardzo łatwym (0) trawnikami po prawej stronie grani. Zimą 2013 roku na tym obejściu spadł z lawiną i poniósł śmierć czeski turysta.
Dalsza część grani do Małego Świstowego Szczytu nie przedstawia żadnych trudności (od szlaku 0 lub I, 1 godz. 15 min.).
Obejście Pośredniej Świstowej Kopy
Uskok Pośredniej Świstowej Kopy
Spit nad uskokiem
Grań Świstowego Szczytu
Wędrówka granią (z niewielkimi obejściami po stronie Dzikiej Kotliny) pomiędzy nazwanymi obiektami Świstowego Szczytu nie wykazuje żadnych trudności (0-, 10min).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz