Opalona Turnia (1274m, wg. pomiaru GPS 1278m) słow. Opálenica, Opálena veža to reglowe wzgórze w Tatrach Bielskich w N grani W wierzchołka Zadnich Jatek. W grani tej oddzielone jest oddalonym o ok.250m Opalonym Siodłem (1217m) na S od znacznie wyższej Łasztowicy (1405m). Ku N, później ku NE od wierzchołka odbiega długi na około 1,5 km, lesisty grzbiet zwany Bednarskim Reglem. Zakończony jest zlewnią Bielskiego Potoku z potokiem z Doliny Kępy w Dolinie Mąkowej.
Na obydwie strony, do Doliny do Regli i Doliny Kępy opadają z grzbietu umiarkowanie strome, pozbawione trudności stoki. Nieco wyższe są stoki W.
Polska nazwa wierzchołka jest dość myląca, gdyż oglądana z każdej strony Opalona Turnia i jej zbocza to jeden wielki, dość dobrze zachowany las. Ponad drzewa na zboczach po stronie obydwu dolin i w grzbiecie zbiegającym do Opalonego Siodła wystają łatwe do omijania grupy skałek nie przekraczających 20 metrów wysokości.
Bednarski Regiel w najniższej części jest podzielony na dwie grzędy przecięte płytkim żlebem. W żlebie tym i na otaczających go stokach widoczne są ślady gospodarczego pozyskiwania lasu. UWAGA: Z masywem Opalonej Turni, jak zwykło bywać w Tatrach Bielskich, są nieścisłości w literaturze. Podobno na słowackich mapach pojawia się również dla Opalonej Turni nazwa Veľký Rigeľ przeniesiona z wierzchołka znajdującego się w Ne grani Płaczliwej Skały.
kulminacja Bednarskiego Regla
Według przewodnika WC-5, Bednarski Regiel "nie ma żadnego punktu kulminacyjnego" (przytaczając mapę Tadeusza Zwolińskiego, na której zaznaczono punkt o wysokości 1199m) i jest po prostu długim NE grzbietem Opalonej Turni. Idąc grzbietem od dołu natrafia się na punk, w którym grań się co najmniej "wypłaszcza", a prawdopodobnie też miejscowo lekko obniża. Punk ten jest trochę błędnie zaznaczony na mapie T. Zwolińskiego (zbyt przesunięty na S), ale faktycznie ma wysokość około 1199m. Być może więc Bednarski Regiel dawniej był grzbietem opadającym ku N od tego punktu, a nie od wierzchołka Opalonej Turni? Zgodne są jednak z opisem WC takie źródła jak Monografia T. Szczerby czy Bedeker Tatrzański.
Szlaki na Opaloną Turnię:
Na Opaloną Turnię nie prowadzą znakowane szlaki.
z Ptasiowskiej Rówienki
Z Ptasiowskiej Rówienki:
Szlakiem na Szeroką Przełęcz Bielską tylko kilkadziesiąt metrów skąd na stok Bednarskiego Regla w zarastającą drogę do zwózki drewna. Droga tą łukiem w górę do linii drzew, gdzie z czasem droga zanika. Dalej grzbietem przez gęsty miejscami las bez ścieżki na wysokość 1199m, gdzie grań się znacznie wypłaszcza. Stąd jeszcze około 500 metrów lekko wznoszącą się granią na wierzchołek Opalonej Turni. Poznajemy go po rosnącej na nim kępie kosodrzewiny, za którą pojawia się szeroki widok na okolicą i grań się zaczyna dość stromo obniżać (0-, 45 minut).
Z Opalonego Siodła:
Z przełęczy ku N kilka minut łagodnie wznoszącą się, zalesioną granią do podstawy pierwszej skałki. Omijając ją od prawej stromym, ale nie sprawiającym większych trudności terenem w górę pośród kolejnych skałek (wśród nich skałka z małym tunelem skalnym) na wierzchołek z kępą kosodrzewiny (0-, pojedyncze miejsca 0+, 10 minut). UWAGA:Według przewodnika WC-5 (droga 24B) można wejść na wierzchołek omijając pojedyncze trudności ścieżką po W stronie grani, wyprowadzającą nieco na N od wierzchołka jednak trudności przy grani są one na tyle szczątkowe, że nie wydaje się to konieczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz